Over mij en het begin van mijn verhaal.
Dit zijn Michel en ik.
Wij zijn sinds 23-07-2012 al samen en sinds maart 2017 hebben we een eigen huisje in Bodegraven.
Wij hebben een hond hij heet Max en hij is een zwerf hondje uit Curaçao.
Hoe het begon
Begin december 2017 voelde ik tijdens het douchen een knobbeltje in mijn linker borst. Na een paar dagen zat het er nog steeds, toen heb ik het Michel verteld en hij zei dat ik er maar snel mee naar de dokter moest gaan. Zo gezegd zo gedaan. En toen was het van de huisarts, die zei dat de kans op mijn leeftijd wel heel klein is, in het nieuwe jaar een afspraak gemaakt in het ziekenhuis. Een echo leidde tot een bopsie vanwege de vorm van het knobbeltje. De eerste biopsie leverde niet voldoende resultaten op dus moest ik ongeveer een week later terug naar het ziekenhuis voor nog een biopsie en een mammografie. Die ochtend had ik eerst een gesprek bij de oncoloog en toen begon ik wel wat te zweten. Toch bleef ik tegen mezelf zeggen ga nou maar nergens van uit, we zien het wel. De week die toen volgde was heel lang. 7 dagen tot we de uitslag zouden krijgen. Dus ik plande alle 7 dagen zo vol mogelijk met vooral werk en afleiding. Dat heeft gelukkig wel geholpen met de tijd. Zo kwam ik woensdag 24 januari 2018 samen met Michel weer terug bij de oncoloog... Het heeft een dag of 3 geduurd tot het een beetje begon te bezinken. En heeft het zeker 3 weken geduurd voordat het 1e echte confrontatie punt aanbrak en ik mij heel klein voelde en ik emotioneel gezien in elkaar stortte.
Gelukkig heb ik een geweldige vriend die zijn best doet om voor me te zorgen. Mijn familie is ook een grote steun. En natuurlijk alle vrienden en andere die zoveel steun en liefde geven. Dat heeft mij onwijs geholpen om er toch positief in te blijven staan. Zo kon ik dus als mensen vroegen; hoe gaat het nou? Ook eerlijk zeggen dat het wel goed ging. Tsja t is nou eenmaal k*t, maar goed ik zet mijn schouders eronder en kom maar op. Vaak leverde dat wel een glimlach op als ik dat zei. Dat is ook fijn want ik maak inderdaad een hoop mee. Ik ben inderdaad jong 22 jaar bijna 23 dat betekend juist dat ik nog vol energie zit. Ik wil nog zoveel zien en zoveel doen. Dit geeft mij motivatie om door te gaan.Mijn Medisch dossier
Ik had een kleine tumor in mijn linker borst. Hij was bij de eerste keer meten 1,2cm groot, was triple positief en was graad 3 dat houd in dat de kankercellen vrijwel niet meer op gezond weefsel lijken. Deze kankercellen groeien bijna altijd veel sneller dan normale cellen en zaaien sneller uit naar andere organen en lichaamsweefsels. Na verschillende onderzoeken bleek gelukkig dat ik geen uitzaaiingen had.Borstkanker komt wel voor in mijn familie maar dat is niet terug te vinden in het genetisch onderzoek. Wel blijk ik drager te zijn van hetrozygoot CHEK2 mutatie.
Voor mijn behandelingen ga ik naar het Leids Universitair Medisch Centrum (LUMC). Mijn behandelplan zal zag er als volgt uit.
- Genetisch onderzoek ✔️
- ivf-fertifiliteitsbehandeling ✔️
- 30 maart 2018 Operatie1: schildwachtklier procedure en dubbele borstamputatie met directe reconstructie (tissue expanders) ✔️
- start:15 mei 2018 Chemotherapie: Carboplatin & Paclitaxel ✔️
- Immunotherapie Trastuzumab ✔️
- Hormoontherapie (in Progress)
- 17 oktober 2018 Operatie2: rechter tissue expanders vervangen ✔️
- 16 juli 2019 Operatie 3: tissue expanders vervangen voor siliconen prothese ✔️
