(Deze week is er op medisch gebied wel wat nieuws maar heb ik vooral veel leuke dingen gedaan Scroll voor medische info door tot je *MEDISCH*NIEUWTJE* ziet)
maandag ochtend kwam mijn moeder op viste, want ze had nog wat spulletjes voor me gekocht. Heel lief het waren 2 pyama's die ik nog zocht, een nieuwe badjas (mijne vorige is gesneuveld dankzij max) en nog wat handige prullaria. We hebben lekker zitten kletsen toen mijn zus belde of ik thuis was, die kwam er dus ook nog even aan. Daarna was ik van plan met het OV naar een vriendin te gaan, maar omdat mama toch nog wel even tijd had bood ze aan om me te brengen. Zo gingen we dan ook maar met zijn 3e op de koffie bij Carlijn. Het was een gezellige dag ik heb weer lekker kunnen kletsen en niet steeds hoeven denken aan wanneer die operatie nou is.
Aan het einde van de middag ging ik weer naar huis, met de bus en de trein, dat was ook weer een avontuur 😂 maar dat laat ik even terzijde. Eenmaal thuis merkte ik wel dat mijn energie level wat niet meer is wat ik gewend ben. Steeds meer merk ik hoe de kanker van binnen aan me knaagt en altijd wel energie van me vraagt.
De mensen die veel met mij omgaan zullen wel herkennen hoe ik ben in mijn verhalen 😇 want ik moet dus ook gewoon toegeven aan het feit dat ik wat sneller moe ben maar dat kan ik natuurlijk niet... Ook werd ik deze week gevloerd door een griep/verkoudheid, zo lag ik dinsdag de hele dag met zakdoekjes, neusspray en een grote pot thee op de bank. S'avonds zou een vriendin bij me langs komen voor project boobie, zoals ik het noem 😀, dus ik moest wel een beetje opgeknapt zijn! Nog half snotterend zijn we aan de slag gegaan met het gips en hoewel het een gek idee was ben ik blij dat ik het heb gedaan. Gelukkig ging het best snel en kon ik weer lekker onder m'n dekentje op de bank kruipen. Er stond namelijk binnenkort een fotoshoot in de agenda, die fotoshoot heeft mijn schoonmoeder gewonnen via Facebook (de facebook pagina van fotografe Darinca), Darinca heeft wel vaker een win actie op facebook dus kijk vooral eens op haar pagina!! Die avond heb ik ook echt genoten, het is heerlijk om iedereen te zien lachen (om elkaar vooral) maar ook fijn om dat moment vast te leggen. Een tastbare herinnering. Ik vind het echt heel mooi hoe Darinca op haar manier mensen helpt. En dat terwijl haar eigen leven ook overhoop werd gegooid. De foto's van de shoot krijgen we nog maar na wat we gezien hebben zitten er hele leuke en mooie foto's tussen.
*MEDISCH*NIEUWTJE*
Even mijn medisch dossier er bij halen, ik heb tot zo ver dus te horen gekregen dat mijn operatie ingepland gaat worden. De operatie zal bestaan uit de schildwachtklierprocedure en een dubbele amputatie met directe reconstructie (tissue expanders). Na de operatie moet ik een paar dagen in het ziekenhuis blijven en daarna mag ik een paar weken mijn armen bijna niet gebruiken. In deze tijd komt alle aangeboden hulp echt onwijs van pas. We moeten zelf nog even kijken hoe en wat maar we moeten wel even gaan plannen wie er wanneer bij mij is en ik moet me nu wel serieus gaan voorbereiden op de operatie. *eind medisch nieuwtje scroll door naar volgende*
Vrijdag ging ik samen met een vriendin en haar nichtje opstap naar de primark want ik wilde nog steeds wat spulletjes kopen voor aankomende tijd. Na de tornado buiten op straat te hebben getrotseerd kwamen we bij de primark. Gelukkig wist ik waarvoor ik kwam dus we hadden niet heel veel last van de drukte. Op de pyama afdeling was er genoeg keus aan leuke pyamas dus ik ben met vlag en wimpel geslaagd. Verwaaid en bevroren gingen we terug naar huis, nog even wat boodschappen doen, en daarna vond ik het mooi geweest. Morgen ga ik ook weer op stap, naar amsterdam deze keer, samen met Michel en een paar vrienden. Zij hadden een zaakje voorbij zien komen waar ze hele lekkere hotdogs en milkshakes verkopen dus dat wilden we even uit testen. Na een uurtje rijden kwamen we aan in Amsterdam toen moesten we nog 20 minuutjes lopen. We hebben nog een klein rondje gelopen over de Albert Cuypmarkt en toen konden we aansluiten in de rij bij Bulls and Dogs. We hebben serieus 3 kwartier moeten wachten tot we met zn 5e naar binnen konden. Eenmaal binnen en tegen elkaar geplakt rond een klein tafeltje was het wel leuk en gezellig. Ik bestelde The Coney Island Chicken Dog en een Dutch Cookie Wookie, na ongeveer 10 minuten kwamen de eerste milkshakes al. En waaaauw dat was voor mij de hele trip al waard. Wat een heerlijke suiker bom was dat. Van pindakaas aan de rand tot stroopwafel stukjes in de milkshake, één en al zoettigheid. Een paar minuten later kwamen de hotdogs er ook bij en geloof me dat kleine tafeltje kon dat niet aan. Na wat schuiven en stapelen konden we eindelijk eten. Ze smaakte net zo spectaculair als dat ze er uit zien. Heel leuk om een keer geweest te zijn en als ik in de buurt zou zijn en er geen rij is zou ik nog wel eens terug gaan.
Het was een vol weekend, zondag avond sloten we af met een bezoek bij mijn nicht. Moe maar voldaan reden we tegen een uur of half 10 naar huis. Nog even de hondjes uitlaten en dan lekker naar bed.!!
*MEDISCH*NIEUWTJE*
Maandag ochtend...weer een nieuwe week... nog steeds niets gehoord van het ziekenhuis. Dat duurt me wel lang hoor..
Laat ik maar gewoon wat dingetjes gaan doen dan gaat de tijd ook wat sneller. Zo ben ik maar de was gaan doen, stofzuigen, dweilen en ben nog even bezig geweest met project boobie. Ook heb ik een afspraak gemaakt bij een kapper voor in intake gesprek over een haarwerk (ik vind pruik zo'n naar woord) voor straks.
De tijd wil niet echt vooruit gaan... totdat ineens mijn telefoon weer gaat en ik nu echt niemand meer verwacht! En ja hoor eindelijk het verlossende telefoontje. De operatie zal op vrijdag 30 maart (Goede vrijdag) plaats vinden. Hoe laat ik aan de beurt ben kunnen ze nog niet bepalen, daarvoor krijg ik een brief met info en een telefoon nummer waar ik de 29ste naar toe moet bellen om te vragen hoe laat ik de volgende dag wordt verwacht. Héhé, eindelijk kan ik ergens naar toe leven. Het is wel nog bijna 4 weken wachten maar ik kan wel beginnen met aftellen en me gaan voorbereiden. Ik kan dingen gaan vast zetten voor de tijd na de operatie want ik mag even helemaal niks. Daarom wil ik nu nog even proberen te genieten van de dingen die ik straks niet kan of mag doen. Misschien nog een keer naar de sauna lijkt me echt heerlijk. Na die koude dagen in een warm kruidenbad. Of een massage klinkt ook wel lekker want dat kan voorlopig ook niet meer en met al die stress van de laatste tijd kan ik wel een massage gebruiken hahaha. Met dat soort gedachtes kom ik de dagen wel door. Ik vrolijk mezelf wel op. De dingen die ik wil doen kosten net iets meer dan dat we momenteel over houden (hmm dat heb ik nou altijd....) duss meestal blijft het wel bij een dag droom maar dat is ook goed! Ik doe genoeg andere dingen waar ik van geniet. Zoals het langs gaan bij vriendinnen of familie is ook een geweldige afleiding.
Ondertussen ben ik volgens mij al weer aardig uitgelopen dus ik denk dat ik er maar een eind aan moet breiden. Ergens van de week post ik denk ik nog een berichtje over hoe ik me ga voorbereiden. Dat weet ik nu ook nog niet dus kan ik er nog weinig over vertellen.
Bedankt voor het lezen, de cijfers zijn veel hoger als dat ik ooit had verwacht.
Ik zie het als een compliment en daarom blijf ik het zeggen.
Ik vind het zo mooi hoe mensen kunnen mee leven met iemand die je normaal niet kent, niet ziet of niet spreekt. Misschien is het wel aandacht maar mag dat niet dan? Hoe meer dit onder de aandacht komt hoe meer vrouwen van mijn leeftijd ook eens goed kijken naar hun eigen lichaam en ook op tijd met klachten naar de dokter gaan, zodat er hopelijk meer duidelijk wordt over deze ziekte en waarom wij zo jong ook al getroffen worden. Voor iedereen die een rede heeft wil ik mijn verhaal vertellen. Zolang je hier respectvol mee om kan gaan ben ik alleen maar dankbaar voor de aandacht die jullie mij geven.
